demiror

demiror
dē-mīror, ātus, 1, v. dep. a., to wonder at a person or thing, to wonder (for the most part only in the 1st pers. pres., and peculiar to the lang. of conversation).
I.
Prop. (with acc. of neut. pron., or acc. and inf. ):

haec ego vos concupiisse pro vestra stultitia non miror: sperasse me consule assequi posse demiror,

Cic. Agr. 2, 36, 100; id. Att. 15, 1; id. Fam. 7, 27;

with person or thing as object (ante- and post-class.): eum demiror non venire ut jusseram,

Plaut. Merc. 4, 2, 7:

responsum ejus demiratus,

Gell. 2, 18, 10: so,

audaciam eorum,

id. 3, 7, 12:

has ejus intemperies,

id. 1, 17, 2: Optikê facit multa demiranda id genus, id. 16, 8, 3.—
II.
Transf., demiror, like our I wonder, for I am at a loss to imagine (with a relat. clause ):

demiror qui sciat,

Plaut. Am. 2, 2, 133; cf. Ter. Heaut. 2, 3, 121:

demiror quid sit,

Plaut. As. 1, 1, 68; cf. id. Stich. 1, 3, 109; Ter. Hec. 4, 1, 14; and:

quid mihi dicent? demiror,

id. Phorm. 2, 1, 5:

demiror, ubi nunc ambulet Messenio,

Plaut. Men. 5, 1, 6.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • dé- — des , dés ♦ Élément, du lat. dis , qui indique l éloignement, la séparation, la privation. ● dé ou des ou dés Préfixes (du préfixe latin dis ) entrant dans la composition de nombreux mots pour exprimer la cessation d un état ou d une action, ou …   Encyclopédie Universelle

  • esbahir — s Esbahir, Mirari, Admirari. Faire esbahir et estonner aucun, Commouere. Je m en esbahis bien, Demiror. Esbahi, Attonitus, Mirabundus. Il luy demanda tout esbahi, Mirabundus petiit. Liu. lib. 23. A l esbahi, Attonite. Qui est esbahi et estonné,… …   Thresor de la langue françoyse

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”